شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، در روز یازدهم ذی‌قعده سال 336 یا 338 ق، در قریه«سویقه ابن بصری» از توابع«عکبری» در ده فرسنگی شمال بغداد، نزدیک شهر«دجیل» در یک خانواده اصیل و عمیق در مذهب تشیع- که زندگی آنان مالامال از عشق به اهل‌بیت(ع) بود، دیده به جهان گشود. “مفید، یکی از دانشمندان نامی شیعه و مفاخر عالم اسلام است و دارای خصوصیاتی است که او را از سایر علما ممتاز کرده است.  شیخ طوسی یکی از شاگردان مفید در کتاب«فهرست» می‌گوید: محمد بن محمد بن نعمان، مکنی به ابوعبدالله و معروف به ابن معلم، از متکلمین شیعه است که در زمان او ریاست شیعه به او منتهی شد و در علم و صناعت کلام، مقدم بر دیگران بود و در فقه نیز سرآمد فقهای زمان بوده، مردی سریع الانتقال و بافطانت و حاضرجواب بود و او نزدیک به دویست جلد کتاب کوچک و بزرگ تألیف کرده است. شیخ مفید در سال 413 ق، در بغداد و پس از 77 سال تلاش و خدمت ارزنده درگذشت و مورد تجلیل فراوان مردم و قدردانی علما و فضلا قرار گرفت.